Emma, Bens zusje, wil dolgraag met haar kat Delila deelnemen aan de schoonheidswedstrijd voor katten tijdens de dierenshow van de huisdierenvereniging. Ben leest in haar folder dat er ook een wedstrijd is voor het meest getalenteerde huisdier. Natuurlijk denkt hij meteen aan zijn geniale sprekende hamster, Jasper Stinkbil — kortweg Stinkie. Die is zelf niet zo opgezet met die talentenjacht, zeker niet als hij hoort dat Ben een hamsterbal voor hem zou willen kopen met het prijzengeld. Het idee van een gehoorzaamheidstest maakt plaats voor dat van een skatende hamster. Na wat oefenen kan Stinkie een aantal trucs uitvoeren.
Op de grote dag moet Ben niet alleen zijn filmende vader ondergaan, maar moet hij ook nog eens zijn hamster naast de kooi plaatsen met de acrobatische muizen van zijn gehate buurjongen, Eduard Bol. Als Ben aan de beurt is, blijkt Stinkie verdwenen. Na urenlang zoeken laat hij zich toch overhalen om naar huis te gaan, waar Ben een idee krijgt en zijn vader weet te overhalen om opnames van de wedstrijd te bekijken. Deze beelden laten zien hoe Eduard de kleine Stinkie uit zijn kooi haalde.
Het boek is bevolkt met de vertrouwde personages uit de reeks: zowel Bens huisgenoten als zijn trouwe vijand Eduard Bol zijn van de partij. Alleen de gemene meester Aart van der Baard is nu vervangen door de goedlachse juf Van der Slag. De volwassenen in het boek zijn een stuk positiever dan in de vorige delen van deze serie. De juf neemt het op voor Ben en Bens vader heeft deze keer niet te kampen met zijn gokverslaving. Bens ouders helpen vol overgave zoeken naar de verdwenen hamster en mevrouw Brinks pakt Eduard Bol serieus aan omdat hij haar zoons hamster uit zijn kooi haalde. Ben blijft als dom bestempeld worden, maar zelfs Stinkie moet bekennen dat hij verrassend uit de hoek komt. Ben heeft namelijk het doorzettingsvermogen om te blijven zoeken naar Stinkie, hoewel de situatie er hopeloos uitziet.
Mark Chambers heeft het boek van heel wat kleine en grote pentekeningen voorzien. Omdat de fantasieën van Ben soms worden uitgetekend, draagt dit zeker bij tot de humor.
Een grappig en vlot verhaal dat deze keer ook een gevoelige snaar weet te raken.
[Natascha Coene] Verberg tekst

Benjamin Brinks (ik-figuur) heeft een hamster en die kan toevallig praten. Hij is superintelligent, maar niemand mag dat weten. Soms komt het echter wel heel handig uit. Als je bijvoorbeeld een talentenshow wilt winnen. Want Stinkie kan makkelijk trucjes doen, zoals skateboarden. Maar de hamster heeft ook een beetje plankenkoorts. Het erg komische verhaal heeft lichte ondertonen die kinderen onbewust aan het denken zullen zetten over vriendschap, verlies en familie. Het geheel wordt gecomplementeerd met pentekeningen die weliswaar niet echt noodzakelijk zijn, maar leuk zijn om te zien en die het geheel opvrolijken. Hoewel niet AVI-gecertificeerd, zullen oudere beginnende lezers het verhaaltje prima kunnen lezen, mede door het grote en prettige lettertype. De sterke vertaling draagt bij aan het leesgemak, onderwijl het originele plezier van schrijver Lowe in tact latend. Maar voorlezen is ook een feest voor ouders en kinderen. Dit mag dan het vierde deel uit een serie zijn, maar het is zonder enig probleem geheel zelfstandig te lezen van de andere delen. Een grappig boek dat snel naar andere delen doet verlangen. Vanaf ca. 7 jaar. Verberg tekst

Benjamin wil met zijn hamster Stinkie deelnemen aan een talntenshow voor huisdieren. Stinkie heeft een superbrein: hij kan lezen, rekenen en spreken. Niemand is hiervan op de hoogte en dit moet zo blijven! Hij zal dus enkel en paar truukjes tonen en skateboarden op een dominosteen met daaronder wieltjes. Als hij aan de beurt is, blijkt zijn kooi leeg te zijn en is Stinkie nergens te bespeuren. Benjamin gaat op zoek. Zal hij Stinkie terugvinden?
Het verhaal is in de ik-vorm geschreven en aangevuld met leuke tekeningen in zwarte inkt. Het leest erg makkelijk. Het is dan ook een klein boekje met weinig tekst per pagina, vaak nog verlucht door een tekeningetje. Het is humoristisch bedoeld, maar mij kan het verhaaltje niet echt boeien. Ik vond het zelfs nogal langdradig.