Twee graven is de twaalfde thriller van het succesvolle Amerikaanse schrijversduo Douglas Preston en Lincoln Child met FBI-agent Aloysius Pendergast als hoofdpersonage. Misschien is het niet noodzakelijk om de vorige boeken te lezen, maar door de terugkerende personages en vroegere situaties is het handelen van de wereldvreemde Pendergast dan wel iets beter te begrijpen. Omdat deze thriller het sluitstuk is van een trilogie rond zijn dood gewaande vrouw Helen kan het zeker helpen om de vorige twee boeken te lezen.
De hoofdplot met Pendergast is inhoudelijk iets te mager, zodat de auteurs twee subplots hebben ontwikkeld met personages die ook al in vorige thrillers een rol speelden en ergens een band met Pendergast hebben. Jammer genoeg dragen deze afzonderlijke verhalen weinig bij tot het geheel en vertragen ze enkel de speurtocht van de wel speciale special agent. Hoewel zijn excentrieke personage mooi werd uitgediept door Preston en Child, vertoont Pendergast meer en meer trekjes van een held uit een stripverhaal. De man komt dan ook steeds terecht in extreem hachelijke situaties waaruit hij zich alleen moet en kan redden. Onwaarschijnlijk toch dat de rijke zuiderling zonder supervisie en zonder back-up zijn FBI-penning kan blijven gebruiken waar en wanneer hij wil. Zijn Rolls-Royce, zijn luxueus Japans ingericht appartement in de Dakota building en zijn tot villa omgebouwd klooster in New York tonen duidelijk aan dat Pendergast zijn overheidsloon niet nodig heeft als drijfveer om de misdaad te bestrijden.
In dit laatste deel van de trilogie weet de lezer vrij snel welk lot Helen, die twaalf jaar geleden dus niet door een leeuw werd verslonden, uiteindelijk wacht. De jacht op haar ontvoerders brengt Pendergast een eerste keer in Latijns-Amerika. Na enkele spectaculaire achtervolgingen en schietpartijen keert hij moedeloos terug naar New York. Daar koestert hij zijn depressie in een opiatenverslaving en lijkt nog meer dan anders op een in het zwart geklede zombie, tot zijn oude vriend rechercheur D’Agosta zijn hulp inroept voor de jacht op een ongrijpbare seriemoordenaar. In duizenden thrillers zijn al alle mogelijke seriemoordenaars opgevoerd maar toch slagen de auteurs erin een zekere mate van originaliteit te geven aan deze wrede hotelmoordenaar. Alleen Pendergast kan het verband leggen met deze seriemoordenaar en de vroegere ontvoerders van zijn vrouw. Hij moet dan ook de ultieme strijd aangaan met zijn eeuwige vijanden van de ‘Bund’. Een bende goed georganiseerde en bewapende nazi’s die de genetische experimenten van Josef Mengele verfijnen in een klein Beieren verscholen in de Braziliaanse jungle. De thrillers van Preston en Child zijn goed geschreven maar niet erg realistisch met een hoofdpersonage dat in elk boek wereldvreemder wordt. Twee graven is voor de liefhebber van series. [Julien Schmit] Verberg tekst

Als FBI-agent Aloysius Pendergast na twaalf jaar zijn vrouw terugvindt, wordt zij voor zijn ogen ontvoerd. Na een lange achtervolging wordt zij voor zijn ogen in Mexico vermoord. Volgen de jacht op de moordenaars en een speurtocht in het verleden. Want waarom verdween zij al die jaren geleden en wat voor kwaadaardigs heeft de nazistische Der Bund in de zin? Terwijl Pendergast vecht tegen zijn depressies, houdt een seriemoordenaar huis in New York. De politie zit met de handen in het haar en roept uiteindelijk toch weer de hulp van Pendergast in. De twaalfde Pendergastroman; houdt men van vlotgeschreven spannende actiethrillers met bizarre moordenaars en gruwelijke moorden, dan komt men niet bedrogen uit. Voor kritische lezers is het te veel van het goede: te veel ongeloofwaardige actie en gebeurtenissen. Het solistische optreden van Pendergast die aan niemand verantwoording schuldig is, zijn entourage van dure maatpakken, zijn dure appartement met privé-bediende, jacht makend op moordenaars in een Rolls Royce, nee, de liefhebbers van serieuze thrillers haken hierbij snel af. Kleine druk. Verberg tekst