Tijdens de zomervakantie gaat een meisje (11) logeren bij haar grootouders die aan een afgelegen fjord wonen. Ze gaat er elk jaar heen, maar door het overlijden van haar vader afgelopen jaar is alles deze vakantie anders. Wanneer een dode bruinvis in de baai aanspoelt en de poes dode jonkies krijgt, komt het zorgvuldig weggestopte verdriet van het meisje steeds meer naar boven. Tot overmaat van ramp belandt ze tijdens een walvissensafari met haar opa in zwaar weer en slaat hij overboord. Kan het meisje haar opa redden en voorkomen dat ook hij dood gaat? Een gevoelvol, ingetogen en licht filosofisch verhaal over verdriet, verlies en rouwverwerking. Het is geschreven in de ik-vorm vanuit het meisje. Zij wil sterk zijn en ‘gewoon’ weer verder leven, maar gedurende de vakantie vinden een aantal gebeurtenissen plaats die haar dwingen om haar verdriet onder ogen te zien en ermee te leren omgaan. Het taalgebruik is eigentijds. Een kalm en mooi verhaal over rouw. Mooie, stemmige vormgeving; alle eerste pagina's van hoofdstukken zijn gedrukt in witte letters op een grijze ondergrond, hoofdstuktitels in schrijfletters. De Noorse auteur debuteerde onlangs in het Nederlands met het prentenboek 'Ploef'* bij Taptoe Print. Vanaf ca. 10 jaar. Verberg tekst

Een jong meisje verliest haar vader. Dat ontdekken we al vanaf de eerste bladzijde van het boek. Het meisje brengt de zomer - zoals altijd - door bij haar oma en opa aan zee. Maar tijdens deze vakantie zullen de dagen niet zo zorgeloos voorbij gaan als vorige zomers. Het meisje zit in een rouwproces waar ze doorheen moet. In dit prachtige boek worden we meegenomen in het hoofd van het meisje waarvan de naam geen enkele keer wordt vermeld. Dat er geen naam wordt gegeven aan het meisje en haar grootouders is iets wat ik niet doorhad tot ik het nog een tweede keer vastnam. Dat zegt al iets over de manier waarop je het boek beleeft. Het leest enorm vlot en je wilt het in één ruk uitlezen. Een rouwproces bestaat uit verschillende facetten en dat beleeft iedereen anders. Elk facet wordt hier in de belevingswereld van het jonge meisje mooi verwoord.

Buiten het rouwproces wordt er ook veel aandacht besteed aan de relatie van het meisje en haar grootouders. Dat is vaak ontroerend mooi beschreven.

Vermits het een vertaling uit het Noors is, verdienen de vertalers - Michiel Vanhee en Sofie Martens - hier een compliment.

De kaft is wit, met een druppel die aan een walvis doet denken. In de druppel zien we de zee met een bootje. Deze kaft past perfect bij het verhaal en weerspiegelt ook de sfeer die je bij het boekje krijgt. Grote vormen van verdriet, maar ook de wederzijdse warme liefde tussen grootouders en hun kleinkinderen. Een zeer mooi beklijvend boek.

Verberg tekst

Een jong meisje verliest haar vader. Dat ontdekken we al vanaf de eerste bladzijde van het boek. Het meisje brengt de zomer - zoals altijd - door bij haar oma en opa aan zee. Maar tijdens deze vakantie zullen de dagen niet zo zorgeloos voorbij gaan als vorige zomers. Het meisje zit in een rouwproces waar ze doorheen moet. In dit prachtige boek worden we meegenomen in het hoofd van het meisje waarvan de naam geen enkele keer wordt vermeld. Dat er geen naam wordt gegeven aan het meisje en haar grootouders is iets wat ik niet doorhad tot ik het nog een tweede keer vastnam. Dat zegt al iets over de manier waarop je het boek beleeft. Het leest enorm vlot en je wilt het in één ruk uitlezen. Een rouwproces bestaat uit verschillende facetten en dat beleeft iedereen anders. Elk facet wordt hier in de belevingswereld van het jonge meisje mooi verwoord.

Buiten het rouwproces wordt er ook veel aandacht besteed aan de relatie van het meisje en haar grootouders. Dat is vaak ontroerend mooi beschreven.

Vermits het een vertaling uit het Noors is, verdienen de vertalers - Michiel Vanhee en Sofie Martens - hier een compliment.

De kaft is wit, met een druppel die aan een walvis doet denken. In de druppel zien we de zee met een bootje. Deze kaft past perfect bij het verhaal en weerspiegelt ook de sfeer die je bij het boekje krijgt. Grote vormen van verdriet, maar ook de wederzijdse warme liefde tussen grootouders en hun kleinkinderen. Een zeer mooi beklijvend boek.

Verberg tekst

Een jong meisje verliest haar vader. Dat ontdekken we al vanaf de eerste bladzijde van het boek. Het meisje brengt de zomer - zoals altijd - door bij haar oma en opa aan zee. Maar tijdens deze vakantie zullen de dagen niet zo zorgeloos voorbij gaan als vorige zomers. Het meisje zit in een rouwproces waar ze doorheen moet. In dit prachtige boek worden we meegenomen in het hoofd van het meisje waarvan de naam geen enkele keer wordt vermeld. Dat er geen naam wordt gegeven aan het meisje en haar grootouders is iets wat ik niet doorhad tot ik het nog een tweede keer vastnam. Dat zegt al iets over de manier waarop je het boek beleeft. Het leest enorm vlot en je wilt het in één ruk uitlezen. Een rouwproces bestaat uit verschillende facetten en dat beleeft iedereen anders. Elk facet wordt hier in de belevingswereld van het jonge meisje mooi verwoord.

Buiten het rouwproces wordt er ook veel aandacht besteed aan de relatie van het meisje en haar grootouders. Dat is vaak ontroerend mooi beschreven.

Vermits het een vertaling uit het Noors is, verdienen de vertalers - Michiel Vanhee en Sofie Martens - hier een compliment.

De kaft is wit, met een druppel die aan een walvis doet denken. In de druppel zien we de zee met een bootje. Deze kaft past perfect bij het verhaal en weerspiegelt ook de sfeer die je bij het boekje krijgt. Grote vormen van verdriet, maar ook de wederzijdse warme liefde tussen grootouders en hun kleinkinderen. Een zeer mooi beklijvend boek.

Verberg tekst

Een jong meisje verliest haar vader. Dat ontdekken we al vanaf de eerste bladzijde van het boek. Het meisje brengt de zomer - zoals altijd - door bij haar oma en opa aan zee. Maar tijdens deze vakantie zullen de dagen niet zo zorgeloos voorbij gaan als vorige zomers. Het meisje zit in een rouwproces waar ze doorheen moet. In dit prachtige boek worden we meegenomen in het hoofd van het meisje waarvan de naam geen enkele keer wordt vermeld. Dat er geen naam wordt gegeven aan het meisje en haar grootouders is iets wat ik niet doorhad tot ik het nog een tweede keer vastnam. Dat zegt al iets over de manier waarop je het boek beleeft. Het leest enorm vlot en je wilt het in één ruk uitlezen. Een rouwproces bestaat uit verschillende facetten en dat beleeft iedereen anders. Elk facet wordt hier in de belevingswereld van het jonge meisje mooi verwoord.

Buiten het rouwproces wordt er ook veel aandacht besteed aan de relatie van het meisje en haar grootouders. Dat is vaak ontroerend mooi beschreven.

Vermits het een vertaling uit het Noors is, verdienen de vertalers - Michiel Vanhee en Sofie Martens - hier een compliment.

De kaft is wit, met een druppel die aan een walvis doet denken. In de druppel zien we de zee met een bootje. Deze kaft past perfect bij het verhaal en weerspiegelt ook de sfeer die je bij het boekje krijgt. Grote vormen van verdriet, maar ook de wederzijdse warme liefde tussen grootouders en hun kleinkinderen. Een zeer mooi beklijvend boek.

Verberg tekst

Een jong meisje verliest haar vader. Dat ontdekken we al vanaf de eerste bladzijde van het boek. Het meisje brengt de zomer - zoals altijd - door bij haar oma en opa aan zee. Maar tijdens deze vakantie zullen de dagen niet zo zorgeloos voorbij gaan als vorige zomers. Het meisje zit in een rouwproces waar ze doorheen moet. In dit prachtige boek worden we meegenomen in het hoofd van het meisje waarvan de naam geen enkele keer wordt vermeld. Dat er geen naam wordt gegeven aan het meisje en haar grootouders is iets wat ik niet doorhad tot ik het nog een tweede keer vastnam. Dat zegt al iets over de manier waarop je het boek beleeft. Het leest enorm vlot en je wilt het in één ruk uitlezen. Een rouwproces bestaat uit verschillende facetten en dat beleeft iedereen anders. Elk facet wordt hier in de belevingswereld van het jonge meisje mooi verwoord.

Buiten het rouwproces wordt er ook veel aandacht besteed aan de relatie van het meisje en haar grootouders. Dat is vaak ontroerend mooi beschreven.

Vermits het een vertaling uit het Noors is, verdienen de vertalers - Michiel Vanhee en Sofie Martens - hier een compliment.

De kaft is wit, met een druppel die aan een walvis doet denken. In de druppel zien we de zee met een bootje. Deze kaft past perfect bij het verhaal en weerspiegelt ook de sfeer die je bij het boekje krijgt. Grote vormen van verdriet, maar ook de wederzijdse warme liefde tussen grootouders en hun kleinkinderen. Een zeer mooi beklijvend boek.

Verberg tekst