Guido Van Genechten

Het grote billen-boek

Clavis, Hasselt, 32 p., 495 frank,
leeftijd: 1,5+

Groot en uitbundig is Het grote billen-boek van Guido Van Genechten. In zijn bekende eenvoudige stijl met vette lijnen en felle kleuren tekent hij de kleine Jos die moet plassen. Het potje staat klaar. Maar op een potje passen heel wat verschillende billen: dikke olifantenbillen, de dunne billen van een giraf, zachte varkensbillen of de gestreepte versie van de zebra. Maar na de beresterke en de groene billen is het de beurt aan de blote billen van Jos. Als iederéén op het potje gaat is het natuurlijk makkelijk zat. Guido Van Genechten heeft hier een leuke manier gevonden om kleuters vertrouwd te maken met zoiets raars als op een potje plassen. Zijn dieren zijn grappig getekend op krantenpapier dat is uitgeknipt en op een wit blad gekleefd. De letters die er hier en daar nog doorheen schijnen (van Deutsche Bank tot Bosgrond) zorgen voor een bijzonder effect. En zitten de blote billen verspreid in het boek, dan heb je voor- en achteraan toch nog een ruime keuze aan frivole onderbroeken.

Verberg tekst

Het grote billenboek is het populairste peuterboekje van Clavis uit de reeks avonturen van de peuters Karel, Kaatje, Leon, Bo en Babs. Doordat ze even oud zijn als hun ,,lezertjes'', wekken ze meteen de interesse van elke peuter. Het grote billenboek is getekend en geïllustreerd door Guido van Genechten.

Vijftien jaar lang werkte hij in een drukkerij maar hij bleef zich toeleggen op zijn grote liefde: tekenen en schilderen. 's Avonds trok hij naar de Academie voor Beeldende Kunsten. Hij volgde er tekenen, schilderen, grafiek en fotografie. Tegenwoordig werkt hij fulltime als illustrator. Zijn echte doorbraak kwam er met het prentenboek Rikki , waarmee hij in 1998 de internationale illustratorenwedstrijd Prijs van de Stad Hasselt won. Het boekje werd tot hiertoe in liefst twintig landen uitgegeven. Ook andere boeken van zijn hand werden veelvuldig vertaald.

Verliefdheid

Guido van Genechten levert meestal zelf de tekst voor de prentenboeken die hij illustreert. Daarbij gebruikt hij een eenvoudige maar humoristische schrijfstijl. Zijn illustraties onderscheiden zich door hun felle kleuren en dikke contourlijnen, zonder overbodige details. Vroeger gebruikte Guido van Genechten vooral kleurpotloden, aquarel en inkt, vandaag verkiest hij gouache. Hij slaagt erin niet zo simpele thema's als angst in het donker, eenzaamheid of verliefdheid op een heldere, ontroerende manier in een tekening om te zetten. De dosering van zijn eenvoudige taal en heldere illustratie maken zijn boekjes erg toegankelijk voor peuters en kleuters.

Guido Van Genechten illustreert ook voor de tijdschriften van uitgeverij Averbode: Doremi en Dopido , en voor enkele Franse tijdschriften van uitgeverij Bayard Presse.

Tanja Appeltants (Clavis): ,, Het grote billenboek is een bestseller, er zijn al meer dan 15.000 exemplaren van verkocht. Er zijn veel boekjes voor peuters op de markt, maar vaak zijn de verhalen te moeilijk. Ze zijn afgeleid van figuurtjes uit kleuterboeken, zoals Dribbel, maar de peuters kunnen die verhalen niet altijd volgen.''

Elly van der Linden (pedagogisch adviseur): ,,Sommige peuterboeken gebruiken populaire taal, zoals ,,waauw''. Dat is fout. Voor je het weet, is de trend alweer voorbij. De peuters hebben er niets aan. Baby's genieten van de stem van mama of papa bij het voorlezen. Dat schept een band tussen kind en ouder.''

Dat kinderen dankzij het voorlezen sneller zouden leren lezen, is een mythe, oordeelt Elly van der Linden.

,,Kinderen zullen niet vlugger kunnen lezen, maar ze zullen wel beter zijn in begrijpend lezen.'

Info: www.clavis.be

dm ■

Verberg tekst

Een boek vol billen. Jazeker, maar tegelijk een prentenboek dat een speelse les in biologie geeft. In stevig getekende portretten laat de schrijver/illustrator een hele reeks dieren voorbijtrekken. Een typische eigenschap van ieder dier is vertaald naar de billen. Die zijn klein, groen, zacht, gestreept, sterk, enz. Al die dieren zitten op een potje waaraan meteen de grootte van het dier valt af te meten. Het verhaal eindigt bij de blote billen van Jos, die keurig van zijn potje gebruik heeft gemaakt. Een intrigerend gegeven voor kinderen die bezig zijn met of terugkijken op het proces van zindelijk worden. Doordat overbodige details ontbreken, bepalen de illustraties de kijker nadrukkelijk bij het onderwerp. Wellicht zetten ze de kleuters aan tot het bedenken van nog meer variaties op het thema 'billen'. Vanaf vier jaar. [Herman Kakebeeke]

Jos roept zijn moeder omdat hij moet plassen. Dan volgen pagina's waarop allerlei dieren op het potje zitten: met dikke, dunne, zachte, gestreepte, enzovoorts, billen. Ten slotte zit Jos in zijn blote billen op zijn potje, waarna hij vol trots in het potje kijkt, met daarbij de uitroep: 'Flink zo, Jos!' De groot opgezette illustraties over twee pagina's zijn uitgevoerd in gemengde techniek: over uit (kranten)papier geknipte figuren is in gedekte kleuren met nuanceringen slordig heen geschilderd. De belangrijke delen zijn met zwart omlijnd. Ook de tekstregels in schrijfletters doen mee met de illustraties: dikke, dunne, zachte, gestreepte letters. Het formaat en de eenvoud van de illustraties en de korte, simpele, grappige tekst maken dit boek geschikt voor kleine peuters; het biedt ouders de mogelijkheid om op een ongedwongen manier met de zindelijkheid van hun peuter om te gaan. Klein puntje van discussie: het gebruik van 'sommigen' en 'anderen' voor dieren; maar je kunt deze dieren hier ook als mensen beschouwen. Voor op de omslag een vrolijk lachende Jos op zijn potje. Aansprekend, vrolijk boek dat zeer geschikt is voor peuters (en hun ouders) die met zindelijkheidstraining bezig zijn. Vierkante editie in hardkarton met twee afgeronde hoeken. Verberg tekst

Een prachtig boekje om het op-het-potje-gaan te vergemakkelijken. Peuter Jos zit op de voorkaft uitnodigend te glunderen op zijn potje. Terwijl Jos roept: ‘Mama, ik moet plassen,’ staat op de linkerbladzijde de nuchtere vaststelling: ‘Iedereen heeft twee billen.’ Daarna passeren verschillende soorten billen de revue: de olifant met dikke billen, de giraf met dunne billen, zachte billen van het varken, gestreepte van de zebra, piepkleine billetjes van de muis (en die zegt piep), beresterke billen, groene billen van de kikker en tenslotte de blote billen van Jos als hij op zijn potje zit. En met resultaat. De verschillende dieren zijn in opvallende kleuren duidelijk getekend en, wat opvalt, ze glunderen allemaal. Op het potje gaan is duidelijk een feest, wat de laatste halsstarrige weigeraar moet kunnen overtuigen.