In Een andere voorkeur zoekt Karin Fossum een delicaat onderwerp op, nl. pedofilie. Daarbij legt Fossum bovendien de klemtoon niet bij het slachtoffer, maar bij de dader. Het is een gedurfde keuze van de Noorse schrijfster, maar ze komt er gelukkig heelhuids mee weg. Het feit dat ze jarenlang werkte in ziekenhuizen en psychiatrische instellingen heeft haar ongetwijfeld geholpen om in het hoofd van een pedofiel te kruipen.

Zoals elke zondagnamiddag zijn Kristine en Reinhardt Ris op wandel in het Lindebos. Wanneer ze het bos betreden, komen ze een man tegen met een blauwe anorak, die een beetje mankt, maar toch erg gehaast lijkt. Enkele ogenblikken later vindt het echtpaar het misbruikte lijk van de achtjarige Jonas August Løwe op een open plek in het bos. Reinhardt is er heilig van overtuigd dat ze zonet de dader met eigen ogen aanschouwd hebben en daardoor de enige ooggetuigen zijn. Wanneer er met de tienjarige Edwin een tweede jongetje vermist raakt, sluipt de paniek in de lokale gemeenschap en wordt met beschuldigende vingers gewezen naar iedereen die te dicht komt bij de kinderen uit het dorp. Inspecteur Konrad Sejer en zijn partner Jacob Skarre krijgen de moeilijke taak de rust te bewaren en de dader te zoeken voordat hij een derde keer toeslaat.

Fossum vertelt het verhaal vanuit verschillende standpunten. Zo zijn er Kristine en Reinhardt, een koppel dat al jarenlang samen is, maar uit elkaar gegroeid is. Door de vondst van Jonas August Løwe voelt Reinhardt zich plots de belangrijkste persoon in het dorp, terwijl Kristine wanhopig verlangt naar een kind dat ze niet krijgt en daarom een manier zoekt om Reinhardt te verlaten. Daarnaast krijg je het verhaal van de alleenstaande moeders van Jonas en Edwin, en van Johannes Kjær, de homoseksuele leraar van de jongens die een hoop verdenkingen op zich haalt door 's avonds thuis enkele leerlingen bijles te geven. Verder mogen ook Sejer en Skarre hun verhaal doen, en ten slotte kruipen we ook in het hoofd van de dader.

Door deze benadering krijg je een heleboel verschillende standpunten in hetzelfde verhaal, en blijkt eens te meer de waarheid niet puur zwart of wit te zijn. Zelfs in het speurdersduo vind je die tegenstelling, zo heeft Sejer geen enkele vorm van sympathie voor de dader, terwijl Skarre pedofilie een maatschappelijk probleem vindt. De zoektocht naar de dader vormt dan ook niet de hoofdzaak van Een andere voorkeur, maar wel wat er in zijn hoofd omgaat. Fossum probeert haar daders te portretteren als mensen en niet als monsters. Knap dat het haar, ondanks het gedurfde onderwerp, ook nog lukt. [Karen Vandyck] Verberg tekst

Een man en een vrouw ontdekken tijdens een wandeling in een Noors bos het half-ontklede lichaam van een jongetje. Even tevoren hebben ze iemand zien weglopen naar een witte auto. De politie in de persoon van Konrad Sejer en zijn assistent Skarre besteden veel tijd aan een tevergeefs onderzoek. De sfeer in de stad wordt grimmiger als een een tweede jongen verdwijnt, een tienjarige die aan obesitas lijdt. Dezelfde pedofiel, is de algemene conclusie, maar er wordt geen lijk gevonden. Wat de Sejer-thrillers zo aantrekkelijk maakt, is de volkomen normale omgeving waarin ze zich afspelen met normale mensen in hun alledaagse bezigheden en politiemensen die op hun alledaagse manier hun werk doen. Toch weet ze het probleem van pedofilie en de manier waarop de omgeving hierop reageert, op een diepgravende manier over het voetlicht te brengen, terwijl ook talloze andere sociale problemen een rol spelen. Een knap stukje werk: Fossum is zo langzamerhand terecht een gevestigde naam. Normale druk.