Drie korte verhalen (die in 2011, 2013 en 2019 verschenen als e-book) en het langere verhaal ’Laatste adem’ (130 p., in 2017 als boek gepubliceerd) dat een prequel is bij ‘De goede dochter’. Een jonge advocate probeert een meisje te helpen dat ontheffing wenst uit de voogdij van haar grootouders, die het geld dat haar overleden ouders voor haar opvoeding in een fonds hadden gestort voor zichzelf gebruiken. Hoewel geschreven door een van de meest gelauwerde thrillerauteurs aller tijden, zijn deze verhalen toch voorspelbaar en (te) kort door de bocht door snelle wendingen en plotselinge overgangen. Ook de grove beeldspraak en de hier en daar smakeloze humor helpen niet echt het leesgenot te verhogen. De rode draad in de vier verhalen is dat slachtoffers niet altijd zijn wie ze lijken te zijn en ook daders kunnen worden. De sfeer is heel Amerikaans en niet alle woorden zijn vertaald (bv. ‘wraparound zonnebril’). Geen vlekkeloze redactie. Een gemakkelijk uitgegeven, teleurstellend boek, dat door fervente liefhebbers van Slaughter toch wel gelezen zal worden. Verberg tekst