Ruim vijf miljoen Spanjaarden brachten de afgelopen 21ste oktober gekluisterd aan de tv door om de wederwaardigheden te volgen van Sira, de protagonist uit Maria Dueñas’ debuutroman Het geluid van de nacht (Wereldbibliotheek, 2012). Zender Antena 3 had de serie al twee jaar op de plank liggen om optimale reclamegelden te genereren. Voor de uitzendrechten bestaat wereldwijd interesse, maar vooralsnog moet de Nederlandstalige kijker/lezer het doen met Dueñas’ tweede roman: De wereld vergeten.
Net als in Het geluid van de nacht is de hoofdverteller een vrouw — Blanca Perea — en verwerkt de schrijfster een periode uit de Spaanse geschiedenis in haar roman. Niettemin zijn er ook vele verschillen. Het betreft nu bijvoorbeeld geen bildungsroman, maar een verhaal over nieuwe kansen. En ditmaal volgt Dueñas geen chronologische tijdlijn, maar wisselt ze de hedendaagse geschiedenis van Blanca (de laatste maanden van 1999 in de VS) af met de Spaanse jaren dertig en vijftig, terwijl en passant ook de historische stichting van 21 franciscaner missieposten in Californië — de zogeheten Camino Real — wordt aangestipt. Verder is de protagonist geen volks meisje dat uitgroeit tot een befaamde couturière maar een universitair docent, en komen ook de rivaliserende mannen met wie ze in de VS te maken krijgt uit het academisch milieu.
Het verhaal begint clichématig: na een huwelijk van vijfentwintig jaar verruilt Blanca’s man haar voor een jonger exemplaar, bij wie hij bovendien het derde kind krijgt dat hij met haar nooit wilde hebben. Haar twee zonen zijn inmiddels het pad der volwassenheid ingeslagen en Blanca, wier wereld totaal is ingestort, besluit haar Spaanse omgeving te ontvluchten en solliciteert op een tijdelijke functie aan de (fictieve) universiteit van Santa Cecilia in Californië. Eenmaal daar moet ze de wetenschappelijke nalatenschap van wijlen haar landgenoot Andrés Fontana in kaart brengen: een souterrain boordevol stoffige dozen met papieren waar niemand in geen dertig jaar naar omgekeken heeft. Deze Fontana verbleef met een werkbeurs in de VS toen in Spanje de Burgeroorlog (1936-1939) uitbrak. Hij is nooit meer naar zijn vaderland teruggekeerd en vond zijn carrière aan Amerikaanse universiteiten. Eind jaren vijftig motiveert Fontana zijn veelbelovende student Spaanse taal- en letterkunde Daniel Carter om Spanje te bezoeken in het kader van een promotieonderzoek. Behalve materiaal voor zijn proefschrift duikelt Carter op die Spaanse gronden ook de vrouw van zijn leven op. Het is dezelfde Carter, al dertig jaar weduwnaar, met wie Blanca tijdens haar speurtocht in Fontana’s paperassen veel van doen zal krijgen. Na vele perikelen en allerhande gekrakeel zal iedereen — Blanca, Carter, het Amerikaanse afdelingshoofd Luis Zárate, en ook de nagedachtenis aan Fontana — een tweede kans krijgen en die met beide handen grijpen: eind goed, al goed.
Ook al is het melodramatische gehalte hoog, ontlokken stereotiepe figuren en scènes soms een frons en blijft het geheel aan de vlakke kant, dat Dueñas kan schrijven staat buiten kijf.
[Jacqueline Visscher] Verberg tekst

Liefdesverhaal - in terugblik- met veel verwikkelingen. Blanca (40+), docente taalkunde aan een universiteit in Madrid, vlucht na haar mislukte huwelijk naar Californië. Om zichzelf te hervinden werkt ze aan een tijdelijk project: het ordenen van de erfenis van een beroemde professor. Deze professor wordt geschetst in zijn jeugd in Spanje. Ook zijn leerling Daniël, een Amerikaan die zijn studie in Spanje wil voltooien, wordt boeiend getekend. Daniël helpt Blanca bij haar project. Spannende intriges, verweven met heftige gevoelens van verliefdheid en historisch onderzoek, wisselen elkaar af. Via flashbacks verspringt de roman: van Spanje naar Californië, van de jaren vijftig naar eind jaren negentig van de twintigste eeuw, van de ik-vorm naar de derde persoon - maar de lijnen van de levens lopen parallel. De Spaanse schrijfster (1964), hoogleraar Engelse taalkunde, schreef een spannend boek vol vaart. Het kan ook beschouwd worden als een ode aan Spanje. Na de bestseller 'Het geluid van de nacht' (2010) werd deze roman in Spanje bekroond als beste roman van 2012. Kleine druk. Verberg tekst