Op een ochtend in 1986 gaat Eleanor naast Park (beiden 16) in de bus naar school zitten. Met haar vuurrode krullen, jongensachtige kleren en harde stem is ze een verschijning waar niemand omheen kan. De stille Park is zelf ook een buitenbeentje. Hij houdt van stripboeken en punkmuziek en ziet er dankzij een Koreaanse moeder niet uit als de doorsnee 'all-American guy'. Eleanor en Park vertellen afwisselend, elk vanuit eigen perspectief, hoe ze elkaars liefde vinden en wat die betekent in een bijna liefdeloze buitenwereld. Dominante, gewelddadige (stief)vaders en klasgenoten en – in Eleanors geval – schrijnende armoede (ze heeft niet eens genoeg geld voor een tandenborstel) vormen een constante bedreiging voor hun samenzijn. De sombere toon van beide personages doet dan ook een rampzalige afloop vermoeden. Toch duurt het lang voordat de plot in een stroomversnelling raakt. Dat gebeurt pas aan het eind, wat meteen het beste deel van deze jeugdroman met literaire ambitie is. Het resultaat is een aardig (in de Verenigde Staten bejubeld) liefdesepos. Winnaar Dioraphte Literatour Prijs 2015. Vanaf ca. 15 jaar. Verberg tekst